недостоинаѥго козмꙑ презвѵтера

Препис

1 недостоинаѥго козмꙑ презвѵтера бесѣда на новоꙗвивъшѫѭ сѧ ересь богоумилоу вьсѧ оубо заповѣди господа нашего іисоуса христа дивьнꙑ сѫтъ и любꙑ почитаѭщиимъ ѩ понеже съпасениꙗ ради нашего бесѣдованꙑ сѫтъ оубо и оудалꙗѥмъ сѧ отъ заповѣдии ѥго нъ онъ вьсегда ꙗко чѧдолюбивꙑи отьць трьпитъ зълобꙑ нашѧ не хотѧ никогоже погоубити нъ желаѩ вьсѣхъ насъ възвращениꙗ къ себѣ и съпасениꙗ кажетъ и оучитъ овꙑ свѧтꙑимь евангелиѥмь овꙑ божьствьнꙑими мѫжи да не въпадемъ сѧ въ ровъ еретичьскꙑи вьсꙗкъ бо грѣхъ и хоула вьсꙗкъ бо грѣхъ и хоула рече господь * оставитъ сѧ чловѣкомъ * а иже на свѧтꙑи доухъ глаголѥтъ хоулѫ * не оставитъ сѧ ѥмоу * ни въ нꙑнѣшьниимь вѣцѣ * ни въ бѫдѫщиимь се вѣдꙑи искони врагъ нашь диꙗволъ не почиваѥтъ блазнѧ рода чловѣчьскаѥго наченъ бо отъ прьваѥго адама доселѣ не останетъ ищѧ кого би съмъкнѫти съ вѣрꙑ да би больша чѧсть бꙑла съ нимь въ мѫкахъ и овꙑ прѣльсти покланꙗти сѧ коумиромъ овꙑ братиѭ оубивати дроугꙑѩ на любодѣиство и на прочиѩ грѣхꙑ нъ видѣвъ ꙗко вьси ти грѣси не сѫтъ тъчьнꙑ еретичьствоу прьвоѥ въ ариꙗ иже начѧ хоулити сꙑна божиꙗ не творѧ ѥго равьна отьцоу

2 нъ акꙑ ангела и акꙑ работьна богоу забꙑвъ христа глаголѭща азъ и отьць ѥдино ѥсвѣ такожде въ савелиꙗ иже начѧ съливати божьство глаголѧ ꙗко съ тѣломь христосъ пострадалъ ѥстъ на крьстѣ и божьство свѧтꙑѩ троицѧ македонии же свѧтаѥго доуха хоулѣаше хоуждьша и творѧ отьца и сꙑна а не тогожде божьства ихъ же оучениꙗ проклѧшѧ свѧтии отьци на соборѣ никеистѣѥмь и истрѣбишѧ отъ крьстиꙗнъ акꙑ плѣвелъ из нивꙑ помощьника имѫще съ богомь конъстанътина цѣсарꙗ бꙑшѧ же и по томь различьнꙑ ереси на инѣхъ мѣстѣхъ нъ не о свѧтѣи троици нъ о твари божии ови сице и ови сице блѧдѧхѫ нъ оучениꙗ свѧтꙑихъ апостолъ и отьць вьсьде прогонѧтъ ѩ ꙗкоже сълѫчи сѧ въ блъгарьстѣи земли лѣта правовѣрьнаѥго цѣсарꙗ петра бꙑстъ попъ именьмь богоумилъ а по истинѣ рещи богоу немилъ иже начѧ прьвоѥ оучити ересь земли блъгарьстѣи ѭже блѧдь напрѣжде поидѫще съкажемъ провѣдꙑи оубо господь хотѧщѧѩ блазнꙑ бꙑвати въ чловѣцѣхъ прореклъ нꙑ ѥстъ вьсꙗ и наоучилъ глаголѧ чрѣда ѥстъ блазнамъ бꙑвати нъ да сѧ ꙗвѧтъ избьрании

3 нъ сѫтъ нѣции не приѥмлѭще въ сласть словесъ тѣхъ же не оставитъ сѧ грѣхъ никогдаже не покаѭтъ сѧ о нихъ же ми нꙑнѣ предълежитъ слово хотѣхъ же и оумлъчати о сихъ мъногꙑѩ ради блѧди ихъ нъ боѭ сѧ больша осѫждениꙗ еда како намъ млъчѧщемъ нѣкоторꙑи съблазнитъ сѧ на прѣльсть ихъ и погꙑбнетъ немощьнꙑи братъ * въ нашемь разоумѣ * за негоже христосъ оумрѣ тѣмьже дрьзаѭ чрѣсъ вещь моѭ оупъваѩ богатьствомь господа нашего ꙗко можетъ и нашь оуꙗснити ѩзꙑкъ на обличениѥ врагъ крьста христова о нихъже и блаженꙑи павьлъ филиписиомъ писааше глаголѧ блюдѣте пьсъ * блюдѣте раскола * блюдѣте зълꙑихъ дѣлатель ѩже мъногажьдꙑ нарицаахъ * нꙑнѣ же плачѧ сѧ глаголѭ * врагꙑ крьста христова * ихъже коньць пагоуба мьнѣ же наченъшоу обличати словеса ихъ и вещи мьнѭ ꙗко и въздоухъ скврьнитъ сѧ дѣлесꙑ ихъ и глаголꙑ нъ христолюбиваѥго народа ради съповѣдѣ лѫкавꙑѩ рѣчи ихъ да никътоже не въпадетъ въ сѣти ихъ нъ да разоумѣвъше прѣльсть ихъ оуклонѧтъ сѧ отъ оучениꙗ ихъ вьсꙗко бо дрѣво

4 рече господь * отъ плода ѥго познано бѫдетъ бо еретици извъноу акꙑ овьцѧ образомь кротьци и съмирени и млъчаливи блѣди сѫтъ видѣти отъ лицемѣрьнаѥго поста словесе соуꙗ не рекѫтъ не смѣѭтъ сѧ грохотомь не оплазоуѭтъ хранѧтъ сѧ отъ възора и вьсꙗ творѧтъ извъноу ꙗкоже не рознати ихъ съ правовѣрьнꙑими крьстиꙗнꙑ изѫтрь же сѫтъ вльци и хꙑщьници ꙗкоже рече господь бо чловѣци толико и тако ихъ съмирениѥ и мьнѧще ѩ правовѣрьнꙑ сѫщѧ и мощьнꙑ направити на съпасениѥ приближаѭтъ сѧ къ нимъ и въпрашаѭтъ ихъ о съпасении доуши они же подобьни влькоу хотѧщоу агнѧ възѧти съпрьва потоулꙗѭтъ сѧ въздꙑшѫще и съ съмирениѥмь отъвѣщеваѭтъ и провѣдѫще сѧ творѧтъ сѫщаꙗ на небесехъ и къде оузьрѧтъ чловѣка проста сѫща и грѫба тоу же сѣѭтъ плѣвелꙑ оучениꙗ своѥго хоулѧще прѣданꙑѩ оуставꙑ свѧтꙑимъ црькъвамъ ѥже прѣжде поидꙑ съкажѫ нъ w христолюбивꙑи плъче никътоже васъ да не бѫди дроугъ имъ христоу враѕи бѫдете прилежите почитании свѧтꙑихъ кънигъ да не вънидете въ бесконьчьнꙑѩ мѫкꙑ

5 мънога бо прѣльсть и мънога неправьда прозѧбе на земли ѥѩже нѣстъ мощьно оуклонити сѧ лѣности живѫщиимъ насъ бо ради съниде съ небесъ господь и наоучи нꙑ воли своѥи да по заповѣдемъ ѥго поживъше избавимъ сѧ лютꙑихъ мѫкъ тѣмьже подвигнѣмъ сѧ на добраꙗ дѣла да не на насъ събѫдетъ сѧ реченоѥ господемь аще не бихъ пришьлъ и глаголалъ имъ * грѣха не бишѧ имѣли * нꙑнѣ же извѣта не имѣѭтъ о грѣсѣхъ своихъ мꙑ же на прѣдълежѧщеѥ възвратимъ сѧ сѣдѧщоу рече іисоусоу на горѣ елеоньстѣи * пристѫпишѧ къ немоу оученици глаголѭще * повѣждь нꙑ владꙑко * чьто бѫдетъ знамениѥ твоѥго пришьствиꙗ * и съконьчаниꙗ вѣкоу господь же къ нимъ рече * блюдѣте сѧ ꙗко мъноѕи придѫтъ въ имѧ моѥ глаголѭще * ꙗко азъ ѥсмь христосъ * и мъногꙑ прѣльстѧтъ нъ вꙑ рече блюдѣте сѧ * да васъ не прѣльстѧтъ отъ плодъ ихъ познаѥте ѩ * не можетъ бо добро дрѣво родити зъла плода * ни дрѣво зъло родити плода добра * не берѫтъ рече съ трьниꙗ смокъви * ни отъ кѫпинꙑ ѥмлѭтъ гроздиꙗ тако и вꙑ таковꙑѩ отъ плода ихъ познаваите рекъше отъ лицемѣрьства ихъ отъ прѣзорьства ихъ отъ хоулꙑ ихъ и познавъше бѣгаите ихъ

6 да не съ ними осѫждени бѫдете аще бо земьнаѥго цѣсарꙗ врагомъ иже бѫдетъ дроугъ то нѣстъ и житию достоинъ нъ съ врагꙑ ѥго оумираѥтъ кольми паче небесьнаѥго цѣсарꙗ враѕи погꙑбнѫтъ въ вѣчьнѣѥмь огни по реченоуѥмоу вьсꙗко бо дрѣво * не творѧщеѥ плода добра * посѣкаѥмо бꙑваѥтъ * и въ огнь въмѣтаѥмо нъ чьто глаголѭтъ еретици мꙑ паче васъ бога молимъ и бъдимъ и молимъ сѧ а не живемъ въ лѣности ꙗкоже и вꙑ нъ wле подобьнаꙗ рѣчь фарисею ономоу вꙑсокооумоу иже хвалѧ сѧ глаголааше нѣсмь ꙗкоже и прочии чловѣци * хꙑщьници безаконьници блѫдьници мꙑ же къ нимъ отъвѣщаѥмъ чьто сѧ хвалите вꙑсокооумии еретици то и диꙗволъ не съпитъ ни брашьна въкоушаѥтъ чловѣчьска ищазаѥтъ нъ мꙑ рѣшѧ бога призꙑваѥмъ молѧще сѧ мꙑ же къ нимъ отъвѣщаѥмъ то и бѣсовъ не слꙑшите ли господеви въпиѭщь чьто ѥстъ намъ и тебѣ * іисоусе сꙑне бога живаѥго * вѣмꙑ тѧ къто ѥси * свѧтꙑи божии

7 * и пришьлъ ѥси прѣжде врѣмене * мѫчить насъ и самъ же господь оучѧ нꙑ бесѣдоуѥтъ не вьсꙗкъ глаголѧи ми * господи господи * вънидетъ въ царьство небесьноѥ * нъ творѧи волѭ отьца моѥго небесьнаѥго мꙑ же оставимъ таковꙑѩ да идѫтъ пѫтьмь ихъ въ пагоубѫ скорѣѥ бо скота накажеши неже еретика свиниꙗ бо бисьра обиноуѥтъ сѧ а мотꙑла беретъ тако и еретици свои смрадъ жироуѭтъ божьствьнꙑихъ оучении оукланꙗѭще сѧ и ꙗкоже и въ мраморъ стрѣлѧи не тъчиѭ не прострѣлитъ ѥго нъ и отъскочивъши стрѣла зади стоѩщаѥго оударитъ тако и оучѧи еретика не тъчиѭ то ѥже не наоучитъ ѥго нъ и нѣкого отъ хоудооумьнꙑихъ развратитъ да къ чесомоу оубо приложимъ ѩ комоу ли оуподобимъ таковꙑѩ горьше бо сѫтъ коумиръ глоухꙑихъ и слѣпꙑихъ коумири бо камѣни и дрѣвѣни сѫще вещиѭ не видѧтъ ни слꙑшѧтъ еретици же мꙑсли чловѣчьскꙑѩ имѫще самовольствомь окамѣнѣшѧ не познашѧ истиньнаѥго оучениꙗ нъ къ бѣсомъ ли приложѫ ѩ нъ зълѣишѧ сѫтъ и бѣсовъ бѣси бо крьста христова боѩтъ сѧ еретици же посѣкаѭтъ крьстꙑ и своꙗ орѫдиꙗ творѧтъ ими

8 бѣси боѩтъ сѧ образа господьнꙗ на дъсцѣ написана еретици же не кланꙗѭтъ сѧ иконамъ нъ коумирꙑ наричѫтъ ѩ бѣси боѩтъ сѧ костии правьдьникъ божиихъ не съмѣѭще приближити сѧ къ ковъчегомъ нихъже лежитъ бецѣньноѥ съкровище даноѥ крьстиꙗномъ на избавлениѥ вьсꙗкоѩ бѣдꙑ еретици же рѫгаѭтъ сѧ имъ и намъ смѣѭтъ сѧ нꙑ кланꙗѭщѧ сѧ имъ и просѧщѧ отъ нихъ помощи забꙑвъше господа рекъша вѣроуѭщеи въ мѧ * дѣлеса ꙗже азъ творѭ * и ти творѧтъ и больша тѣхъ и не хотѧще славꙑ дати свѧтꙑимъ и божиꙗ чоудеса охоулꙗѭтъ ꙗкоже творѧтъ свѧтꙑихъ мощи силоѭ свѧтаѥго доуха и глаголѭтъ не сѫтъ по воли божии творима чоудеса нъ диꙗволъ то творитъ на прѣльсть чловѣкомъ и ина мънога о нихъ блѧдѫтъ накꙑваѭще главами своими акꙑ жидове распинаѭще христа нъ w трьпѣливꙑи боже доколѣ позьриши рода чловѣчьскаѥго тольма тѧ прогнѣваѭща да по истинѣ горьше сѫтъ и мрьзъчаише бѣсовъ кꙑи бо бѣсъ коли противилъ сѧ ѥстъ божьствоу или хоулити дрьзнѫлъ божиѭ тварь ꙗко еретици

9 чьто бо глаголѭтъ ꙗко нѣстъ богъ сътворилъ небесе ни землѩ ни вьсѣхъ сихъ видимꙑихъ по истинѣ бо слѣпи сѫще и глоуси не разоумѣѭтъ глаголѭща іwана богослова искони бѣ слово * и слово бѣ отъ бога * и богъ бѣ слово * вьсꙗ тѣмь бꙑшѧ * и без него ничьтоже не бꙑстъ * ѥже бꙑстъ павьлъ же такожде повѣдаѥтъ глаголѧ ꙗко богомь сътворена бꙑшѧ вьсꙗ * ꙗже на небесѣхъ * и ꙗже на земли * видимаꙗ и невидимаꙗ * или прѣстоли и господьствиꙗ * или начѧла или власти * вьсꙗ отъ того * и тѣмь състоѩтъ сѧ и пакꙑ тъжде блаженꙑи павьлъ коупьно съ давꙑдомь богоу въпиѥта глаголѭща и тꙑ въ начѧлѣ господи землѭ основа и дѣла рѫкоу твоѥю сѫтъ небеса и мъногажьдꙑ свѧтии пророци и апостоли и инии правьдьници повѣдаѭтъ бога творьца сѫща видимꙑимъ и невидимꙑимъ чьто ли глаголѭ о правьдьницѣхъ въпроси любо варъвара любо невѣждѫ любо и самого того диꙗвола къто ѥстъ творьць вьсѣмъ видимꙑимъ и невидимꙑимъ и рекѫтъ ти и ти чьто тольми грѫбъ ѥси чловѣче

10 чьто можетъ къде бꙑти без божиꙗ повелѣниꙗ вамъ же еретици къто оуказа ꙗко богъ нѣстъ сътворилъ твари сеѩ вьсѩ нъ лютѣ вашемоу невѣрьствоу ꙗко огнь събираѥте на своѩ главꙑ о крьстѣ же господьни сице блазнѧще сѧ глаголѭтъ како сѧ ѥмоу ѥстъ кланꙗти сꙑна бо божиꙗ жидове на немь распѧшѧ да вражда ѥстъ паче богоу крьстъ тѣмьже ненавидѣти ѥго своѩ си оучѧтъ а не кланꙗти сѧ сице глаголѭще би къто царева сꙑна оубилъ дрѣвомь можетъ ли дрѣво то любо бꙑти цѣсарю такожде и крьстъ богоу нъ wле ненависть диꙗволꙗ на родѣ чловѣчьстѣ коликѫ ти ѩ пропасть пагоубьнѫѭ въвелъ ѥстъ ꙗкоже бо древле и жидове почитаѭще пророчьства не разоумѣшѧ ꙗже бесѣдоваахѫ о страстехъ господьнꙗхъ по вьсѧ бо дьни по вьсѧ бо сѫботꙑ почитаѭще пророчьскꙑѩ кънигꙑ сами оубиицѧ бꙑшѧ христовꙑ мьнѧще оуморити бесъмрьтьнаѥго тако и еретици вьсегда чьтѫще господьнꙗ словеса и апостольска не разоумѣѭтъ глаголанꙑихъ въ нихъ да по истинѣ блаженꙑи павьлъ погꙑбъшѧ нарицаѥтъ ѩ глаголѧ слово крьстьноѥ погꙑбаѭщиимъ ѫродьство ѥстъ * съпасаѥмꙑимъ же намъ сила божиꙗ ѥстъ и пакꙑ мьнѣ же бо рече * да не бѫди хвалити сѧ * развѣ о крьстѣ господа нашего іисоуса христа бихъ же оубо и отъ инѣхъ кънигъ оуказалъ чьстьнъ сѫщь крьстъ господьнь нъ еретици не имѫтъ вѣрꙑ

11 тѣмьже добрѣ писааше и о томь къ галатомъ павьлъ глаголѧ проклѧтъ вьсꙗкъ * иже не прѣбѫдетъ въ вьсѣхъ писанꙑихъ въ кънигахъ законьнꙑихъ * ꙗкоже сътворити ꙗ тѣмьже и млъчѧщиимъ намъ сами сѧ проклинаѭтъ словесꙑ апостольскꙑ понеже не по своѥи воли распѧта мьнѧтъ господа ни за съпасениѥ чловѣчьско нъ по нѫжди аще бо рече или мꙑ * или ангелъ съ небесе благовѣститъ вамъ инако * не ꙗкоже мꙑ благовѣстихомъ вамъ * проклѧтъ да бѫдетъ и паче хотѧ оутврьдити слово вътороѥ въспѧщаѩ сѧ глаголѥтъ ꙗкоже и прѣжде рѣхъ * и нꙑнѣ пакꙑ глаголѭ * иже вамъ благовѣститъ паче ѥже приѩсте * проклѧтъ да бѫдетъ се оуже третиѥѥ оуказахъ вамъ не отъ себе нъ отъ словесъ свѧтꙑихъ апостолъ ꙗко проклѧтъ вѣсꙗкъ иже не дрьжитъ въ чьсть прѣданꙑихъ намъ свѧтꙑими кънигами кꙑи бо крьстиꙗнинъ не просвѣщаѥтъ сѧ крьстомь господьнимь къто ли не веселитъ сѧ видѧ крьстꙑ на вꙑсокꙑихъ мѣстѣхъ стоѩщѧ на нихъже прѣжде жьрѣахѫ бѣсомъ чловѣци закалаѭще сꙑнꙑ своѩ и дъщери къто ли въ какѫ любо напасть въпадъ и творѧ образъ крьста на лици своѥмь и на срьдьци не избавлꙗѥтъ сѧ зъла о крьстѣ бо своѥмь господь провъзвѣсти прѣжде распѧтиꙗ къ апостоломъ глаголѧ ꙗкоже моѵсии възнесе змиѭ въ поустꙑни * тако възнести сѧ ѥстъ сꙑноу чловѣчьскоу да вьсꙗкъ вѣроуѩи въ нь не погꙑбнетъ

12 * нъ иматъ животъ вѣчьнꙑи въистинѫ оубо братиѥ не погꙑбнѫтъ възираѭщеи съ любъвиѭ на крьстъ господьнь на крьстъ бо зьрѧще плътьнꙑима очима а срьдьчьнꙑима на распѧтаѥго на немь възираѭще славимъ глаголѭще слава тебѣ христе боже нашь изволивꙑи крьстомь оуморити оуморивъшаѥго древле въ раи прадѣда нашего адама и давъшии намъ на побѣдѫ вьсꙗкоѩ рати крьстъ свои бо надѣѥмъ сѧ заградити оуста богомрьзъкꙑимъ еретикомъ глаголѭщиимъ на бога неправьдѫ и доити бесконьчьнꙑѩ жизни азъ же и ѥще не останѫ сѧ обличаѩ безбожьнꙑѩ еретикꙑ на възграждениѥ црькъве божиѩ ѥже ѥстъ вѣра христиꙗньскаꙗ ѭже ти развратити покоушаѭтъ сѧ чьто бо глаголѭтъ о свѧтѣѥмь комъкании ꙗко нѣстъ божиимь повелѣниѥмь творимо комъканиѥ ни ѥстъ ꙗкоже вꙑ глаголѥте тѣло сѫще христово нъ акꙑ и вьсе простоѥ брашьно не бо ѥстъ дѣѭтъ христосъ сътворилъ литоургиѭ тѣмьже мꙑ не имамъ въ чьсть того нъ w велиѥ ослѣплениѥ ихъ w велиѥ окаменениѥ ми безбожьнꙑи еретиче о чесомь рече господь къ апостоломъ хлѣбъ даѩ имъ глаголѧ приимѣте и ꙗдите * се ѥстъ тѣло моѥ ломимоѥ за вꙑ въ оставлениѥ грѣховмъ такожде и чашѫ дрьжѧ въ прѣчистоую си рѫкоу и даѩ оученикомъ си глаголѧ

13 пиите отъ неѩ вьси се ѥстъ кръвь моꙗ * изливаѥмаꙗ за мъногꙑѩ о чемь ли и павьлъ къ коринъѳѣѥмъ пишѧ глаголааше азъ приѩхъ отъ господа * ꙗже и прѣдахъ вамъ * ꙗко господь іисоусъ въ нощь * въ нѭже прѣдаꙗаше сѧ * приимъ хлѣбъ и благословивъ прѣломи * и рече * приимѣте и ꙗдите * се ѥстъ тѣло моѥ * ломимоѥ за вꙑ такожде и чашѫ по вечерꙗнии глаголѧ * си чаша новꙑи завѣтъ ѥстъ * о моѥи кръви се творите * ѥлижьдꙑ аще пиѥте въ моѥ въспоминаниѥ ѥлижьдꙑ бо аще ꙗсте хлѣбъ сь * и чашѫ сиѭ пиѥте * съмрьть господьнѭ проповѣдоуѥте * доньдеже приидетъ тѣмьже иже аще ꙗстъ хлѣбъ сь * и пиѥтъ чашѫ господьнѭ недостоинѣ * грѣшьнъ ѥстъ тѣлоу и кръви господьни да искоушаѥтъ же чловѣкъ самъ сѧ * тъ тако отъ хлѣба да ꙗстъ * и отъ чашѧ да пиѥтъ ꙗдꙑи бо и пиѩ недостоинѣ * грѣхъ себѣ ꙗстъ и пиѥтъ * не расъматрꙗѩ тѣла господьнꙗ w се оуже еретици ꙗсно оуказалъ ѥсмь вамъ не отъ своихъ словесъ нъ отъ свѧтаѥго евангелиꙗ и апостола ꙗко свѧтоѥ комъканиѥ нѣстъ простоѥ брашьно ꙗкоже вꙑ мьните

14 нъ то само прѣчистоѥ тѣло господа нашего іисоуса христа ꙗкоже бо и древле рече ѥгда зьдааше тварь сиѭ бѫди свѣтъ * и бꙑстъ свѣтъ бѫди небо * и бꙑстъ небо бѫди землꙗ и ꙗже на неи * и въ ѥдинъ часъ вьсꙗ бꙑшѧ ꙗкоже повѣдаѭтъ божьствьнꙑѩ кънигꙑ такожде и нꙑнѣ свѧтꙑи доухъ силоѭ своѥѭ прѣлагаѥтъ хлѣбъ тъ на тѣло господьне и чашѫ тѫ на кръвь ꙗкоже прѣдашѧ нꙑ въ писании свѧтꙑи мѫжи самовидьци бꙑвъше божиꙗмъ таинамъ да добрѣ рече о васъ божьствьнꙑи павьлъ проклѧтъ вьсꙗкъ * иже не прѣбѫдетъ въ вьсѣхъ писанꙑихъ въ кънигахъ законьнꙑихъ * ꙗкоже сътворити ꙗ къто бо вꙑ оуказа повѣдите нꙑ ꙗко нѣстъ то речено о томь свѧтѣѥмь хлѣбѣ и о чаши ꙗкоже то вꙑ еретици блазнѧще сѧ бесѣдоуѥте ꙗко о тетраевангелии то ѥстъ речено и о опраксѣ апостоли а не о свѧтѣѥмь комъкании тѣло же наричете тетро евангелиѥ а кръвь опраксъ апостолъ мꙑ же ихъ въпрашаимъ глаголѭще повѣдите нꙑ слѣпии оумъ имате ѥгда господь даꙗаше оученикомъ си хлѣбъ тъ и чашѫ глаголѧ се ѥстъ тѣло моѥ и се ѥстъ кръвь моꙗ на земли ли сꙑ ѥще

15 творꙗаше заповѣдь или на небеса въшьдъ они же аще и слѣпи сѫтъ ꙗци же сѫтъ то не могѫтъ рещи ꙗко въшьдъ на небеса господь то бесѣдовааше въ нощь нѭже прѣдаꙗаше сѧ вьсꙗ та завѣщавааше и освѧтивъ прѣдастъ апостоломъ апостоли же намъ ꙗкоже то творѧще ꙗ вѣроуѥмъ самого сѫще тѣло господьне и кръвь а не образъ ѥго по въшьствии же господьни на небеса съписашѧ свѧтии апостоли тетро евангелиѥ на памѧть и съпасениѥ вьсѣмъ правовѣроуѭщиимъ ꙗкоже ти прѣдашѧ матъѳѣи бо по въшьствии осмоѥ лѣто написа маркъ же десѧть лоука.еі. іwаннъ.лв. праксъ апостолъ же по мъноѕѣхъ лѣтѣхъ написанъ бꙑстъ дѣлеса бо павьлова и словеса съвѣдꙑи лоука евангелистъ съписавъ прѣда црькъвамъ иже и нꙑнѣ велегласьно свѧтꙑѩ црькъви почитаѭще веселѧтъ сѧ ꙗкоже рече господь никътоже свѣщѧ въжегъ * полагаѥтъ подъ одромь * нъ на свѣщьници * да вьси въходѧщии видѧтъ свѣтъ то како вꙑ еретици глаголѥте ꙗко нѣстъ то о свѧтѣѥмь комъкании речено нъ о тетрѣ евангелии нъ лютѣ вашемоу невѣрьствоу

16 аще сѧ не обратите ꙗкоже рече блаженꙑи павьлъ отъвръгъ сѧ къто закона моѵсѣова * при дъвою или трехъ послоусѣхъ * без милости оумираѥтъ колицѣи мьнитъ сѧ горьши съподобити сѧ мѫцѣ * попьравꙑи сꙑна божиꙗ * и кръвь завѣтьнѫѭ простѫ непьщевавъ * ѥѭже освѧти сѧ * и доухъ благодати оукоривъ како ли чинꙑ свѧтꙑѩ хоулите прѣданꙑѩ намъ свѧтꙑими апостолꙑ и богоносивꙑими отьци литоургиѭ мьнѭ и прочѧѩ молитвꙑ творимꙑѩ добрꙑими христианꙑ ти глаголѥте не сѫтъ апостоли литоургиѩ прѣдали ни комъканиꙗ нъ іwаннъ златооустꙑи то понева христосъ въчловѣчи сѧ до іwанна ишьло бѣаше лѣтъ боли.т да толико лѣтъ црькъви божиѩ без литоургиѩ ли сѫтъ бꙑлꙑ и без комъканиꙗ то петръ апостолъ нѣстъ ли литоургиѩ сътворилъ ѭже и нꙑнѣ римлꙗне дрьжѧтъ и іꙗковъ братъ господьнь и прьвꙑи епископъ господомь самѣмь поставленъ въ ііероусалимѣ литоургиѩ сътворилъ ѭже и доселе слꙑшимъ надъ гробомь господьниимь поѭтъ по томь великꙑи василии въ кападокии отъ бога извѣщениѥ приимъ прѣдастъ намъ литоургиѭ и о комъкании оустрои ращинивъ на троѥ ꙗкоже ѥмоу повелѣ доухъ свѧтꙑи то како вꙑ глаголѥте

17 нѣстъ божиѥ прѣданиѥ комъканиѥ и чинъ црькъвьнꙑи и хоулите иѥрѣѩ и вьсѧ санꙑ црькъвьнꙑѩ фарисѣѩ слѣпꙑѩ зовѫще правовѣрьнꙑѩ попꙑ и мьного на нѧ лаѭще акꙑ пьси на коньника слѣпи сѫще оумьнꙑима очима не можете разоумѣти почитаѭще епистолиѩ блаженаѥго павьла къто ѥстъ ставилъ по вьсеи земли попꙑ и епископꙑ и прокꙑи чинъ црькъвьнꙑи нъ ꙗкоже пишетъ ꙗко своѭ правьдѫ хотѧще поставити * божии правьдѣ не покоришѧ сѧ бо и въ лѣности живѫтъ правовѣрьнии попове ꙗкоже то вꙑ глаголѥте осѫждаѭще ѩ нъ божьства не хоулѧтъ ꙗкоже вꙑ обаче нѣчьто въ таинѣ исправили бѫдѫтъ къто же ли вꙑ ѥсте * сѫдѧщеи тоуждемоу рабоу ꙗкоже рече апостолъ въ велицѣ бо домоу * не сѫтъ тъчиѭ съсѫди сьребрьни и злати * нъ и глиньни и дрѣвѣни * и ови въ чьсть * и ови не въ чьсть аще оубо къто оцѣститъ сѧ отъ сихъ * бѫдетъ съсѫдъ въ чьсть освѧщенъ тѣмьже аще бишѧ не добри не бишѧ свѧщени бо вꙑ еретици симъ словесемъ не вѣроуѥте ꙗко богомь свѧщаѥми сѫтъ вьсегда иѥреи то послоушаите чьто глаголѥтъ филиписиѥмъ пишѧ великꙑи апостолъ павьлъ и тимоѳеи сꙑ раба іисоусъ христова * вьсѣмъ свѧтꙑимъ о христѣ іисоусѣ * сѫщиимъ въ филиписиихъ

18 * съ епископꙑ и съ диꙗконꙑ благодать вамъ и миръ отъ бога нашего господа іисоус христа титоу же сего ради оставихъ тѧ въ крити * да недоконьчанаꙗ исправиши * и оустроиши въ вьсѣхъ градѣхъ попꙑ * ꙗкоже ти азъ повелѣхъ тимоѳеꙗ же самъ поставивъ попа таже пишетъ къ немоу не лѣни сѧ о своѥмь дарѣ * иже въ тебѣ възложениѥмь рѫкоу на поповьство пакꙑ же велѧ ѥмоу чьстьнꙑ имѣти попꙑ глаголѥтъ прилежѧщии добрѣ попове * соугоубꙑ чьсти да съподобѧтъ сѧ * паче же троуждаѭщии сѧ словомь и оучениѥмь еретици же си словеса слꙑшавъше отъвѣщаѭтъ нꙑ глаголѭще то аще ѥсте свѧщени ꙗкоже то глаголѥте то почьто не живете ꙗкоже вꙑ ѥстъ повелѣно ꙗкоже то къ тимоѳею пишѧ павьлъ глаголѥтъ подобаѥтъ епископоу непорочьноу бꙑти * ѥдиноѩ женꙑ мѫжоу трезвоу чистоу * плътиѭ красьноу любивоу страньнꙑимъ оучителю непиꙗници непакостивоу кротъкоу * несварьливоу нелюбивоу златоу свои домъ добрѣ строѩщоу и диꙗкономъ такожде чистомъ * необоитивомъ немънога вина вънемлѭщемъ добрѣ словѫщемъ и сице же сѫще да сѧ искоушаѭтъ прѣжде * ти по томь да слоужѧтъ * непорочьни сѫще тоже мꙑ не видимъ васъ

19 тацѣхъ сѫщь нъ противьнѣ вьсꙗ творѧтъ попове оупиваѭтъ сѧ грабѧтъ и ино зъло въ таинѣ творѧтъ и нѣстъ имъ въспрѣтѧщаѥго отъ тѣхъ дѣлесъ зълꙑихъ глаголѭщоу павьлоу съгрѣшаѭщѧѩ прѣдъ вьсѣми обличаи * да и прочии страхъ имѣѭтъ епископи же не могѫщи въздрьжати сѧ ꙗкоже и мꙑ насъ въздрьжаѭтъ отъ молитвъ а попомъ не прѣтѧтъ отъ грѣха мꙑ же имъ отъвѣщаимъ сице то не слꙑшите ли еретици о томь къ тимоѳею пишѫща павьла и глаголѭща на попа рѣчи не приѥмли * развѣ аще съ дъвѣма или трьми послоухꙑ бестоудьнии же и вꙑсокооумьнии еретици не стꙑдѧще сѧ пакꙑ глаголѭтъ то или въ таинѣ съгрѣшаѭтъ нъ и то по плъти живѫтъ ꙗвѣ а не по доухоу ꙗкоже и мꙑ плътьскаꙗ бо дѣлеса рече павьлъ се сѫтъ * любодѣꙗниꙗ блѫждениꙗ прѣлюбодѣꙗниꙗ слоужьба коумиромъ влъшьба вражьда * зависть рьвьность ꙗрость оубои пиꙗньство * игрꙑ и ꙗже приклоньна къ симъ * ꙗко творѧщии таковаꙗ * цѣсарьствиꙗ божиꙗ не причѧстѧтъ сѧ мꙑі же имъ отъвѣщаимъ глаголѭще чьто сѧ тольми на нꙑ възносите еретици не слꙑшите ли господа глаголѭща вьсꙗкъ възносѧи сѧ съмѣритъ сѧ * а съмѣрꙗѩи сѧ възнесетъ сѧ

20 пакꙑ господь вꙑсокооумьнꙑимъ противитъ сѧ * съмѣренꙑимъ же даѥтъ благодать каꙗ бо ѥстъ молитва ваша повѣдите нꙑ ѥгда съ хоулоѭ божьствоу съмѣшена ѥстъ и събꙑваѥтъ сѧ о васъ писаноѥ въ ѱалътꙑри давꙑдомь и молитва ихъ да бѫдетъ грѣхъ имъ ꙗкоже чьстьни сѫтъ жрьци прѣдъ богомь послоушаи чьто глаголѥтъ господь къ апостоломъ на моѵсиинѣ столѣ сѣдошѧ жрьци да ꙗже велѧтъ вамъ творити * творите и блюдѣте * по дѣломъ же ихъ не творите * глаголѭтъ бо * а не творѧтъ ли еретиче како ти жрьцѧ повелѣно ѥстъ чьстьнꙑ имѣти и зъли сѫтъ бо апостоломъ тольма великомъ и свѧтꙑимъ сѫщемъ велитъ послоушати сѣдѧщиихъ на сѣдалищи моѵсиинѣ кольми паче и вамъ и вьсꙗкомоу чловѣкоу лѣпо ѥстъ чьсти сѣдѧщѧѩ на христовѣ столѣ ѥльми бо христосъ чьстьнѣи ѥстъ моѵсиꙗ тольми же и сѣдѧщеи на столѣ ѥго чьстьнѣиши сѫтъ сѣдѧщиихъ на моѵсиинѣ столѣ тꙑ же ослѣпъ срьдьцемь не чьтеши жрьца христова нъ оукарꙗѥши пастоуха овьць ѥго сꙑи видѧ малъ сѫчьць въ оцѣ ѥго * а из своѥго очесе толь велика брьвьна хоульнаѥго не изврьжеши не вѣси ли ꙗко въ рѫкоу своѥю дрьжитъ агньца божиꙗ въземлѭщаѥго грѣхꙑ вьсего мира ѥгоже и ангели не смѣѭтъ дрьзо зьрѣти и можетъ ѥдинѣмь въздъшениѥмь

21 тъ часъ погоубити грѣхꙑ ѥго ꙗко огнь изгрѣби тꙑ же къто ѥси ѥмоу и осѫждаѩ ѥго прѣжде божиꙗ сѫда бо и грѣшьнъ ѥстъ жрьць нъ нѣстъ еретикъ вьсꙗкъ бо грѣхъ хоуждьшии ѥстъ еретичьства и жидове бо на плъть господьнѭ пльваахѫ еретици же на божьство ѥго храчѫтъ нъ на своѥмь имъ лици падаѥтъ тѣмьже и тѣхъ самѣхъ жидовъ распьнъшиихъ христа грѣшьнѣише сѫтъ еретици они бо тѣло похоулишѧ а сии божьство не могꙑи бо диꙗволъ самъ противити сѧ свѧтꙑни божии на помощь си приобрѣтъ акꙑ древле июдѫ на распѧтии господьни оустꙑ хоулитъ вьсꙗ прѣданаꙗ свѧтѣи црькъви хотѧ погоубити чинꙑ молитвьнꙑѩ ѩже намъ прѣдашѧ свѧтии апостоли и отьци нъ не можетъ то бꙑти николиже на камꙑцѣ бо рече господь * съзиждѫ црькъвь моѭ * и врата адова не оборѧтъ ѥѩ ѥже сѫтъ еретичьскаꙗ оучениꙗ то бо сѫтъ по истинѣ врата адова бо послоушаѭще исходѧтъ въ прѣисподьнꙗꙗ адоу толици сильнии древльнии цѣсаре и кънѧѕи и хꙑтрьци покоушашѧ сѧ оборити црькъвь божиѭ ѥже ѥстъ вѣра хрьстиꙗньскаꙗ и не възмогошѧ нъ сами сѧ погоубишѧ и доушеѭ и тѣломь

22 црькꙑ же без врѣда прѣбꙑваѥтъ доселѣ и въ вѣкꙑ въпиѭщи и глаголѭщи обидошѧ мѧ пьси мъноѕи * съборъ лѫкавꙑихъ обѧтъ мѧ тѣмьже и блаженꙑи павьлъ мъногꙑ зълꙑ именꙑ прозꙑваѥтъ еретикꙑ глаголѧ блюдѣте пьсъ * блюдѣте татии * блюдѣте зълꙑихъ дѣлатель * азъ бо рече вѣдѣ * ꙗко по ошьствии моѥмь * вънидѫтъ влъци тѧжьци * не щѧдѧще стада мънога же и ина зълѣиша тѣхъ имена нарицаѭтъ имъ свѧтии ꙗже вѣдѧтъ чьтѫщеи самъ же господь глаголѥтъ не вълазѧи двьрьми въ дворъ овьчьи * нъ прѣлазѧи инѫдоу * тать ѥстъ и разбоиникъ кꙑи бо апостолъ кꙑи ли правьдьникъ наказа вꙑ еретици отъметати законъ данꙑи богомь моѵсиѥви кѫѭ ли неправьдѫ обрѣтъше въ пророцѣхъ хоулите ѩ и не приѥмлете кънигъ писанꙑихъ ими како ли сѧ творите любѧщи христа а прорицаниꙗ о немь свѧтꙑими пророкꙑ отъмещѫще пророци бо о себѣ ничесоже не глаголашѧ нъ ꙗкоже имъ велѣаше свѧтꙑи доухъ тако провъзвѣстишѧ намъ ли не имете вѣрꙑ симъ словесьмъ ꙗко богъ оустꙑ пророчьскꙑими глаголааше прѣжде то послоушаите свѧтꙑихъ апостолъ

23 чьто глаголѭтъ о пророцѣхъ ли и апостоломъ не имете вѣрꙑ то и поганꙑихъ невѣрьнѣише ѥсте и бѣсовъ пронꙑривѣише ѥсте великꙑи бо и врьховьнꙑи апостолъ петръ въпиѥтъ глаголѧ глагола богъ оустꙑ вьсѣхъ свѧтꙑихъ пророкъ ѥго отъ вѣка слꙑши же и блаженаѥго павьла такоже повѣдаѭща и глаголѭща и тъ ѥстъ далъ овꙑ апостолꙑ * овꙑ пророкꙑ * овꙑ евангелистꙑ * овꙑ пастоухꙑ и оучителѧ на съврьшениѥ свѧтꙑимъ видите ли еретици ꙗко пророци свѧти сѫтъ и тѣхъ оустꙑ свѧтꙑи доухъ възвѣстилъ ѥстъ намъ вьсꙗ а и паче вꙑ оукажемъ напрѣжьде поидѫще ꙗко не о себѣ глаголашѧ свѧтии пророци ли не имете семоу вѣрꙑ мꙑ без винꙑ ѥсмъ вꙑ оузьрите проклѧтъ бо рече вьсꙗкъ * иже не прѣбѫдетъ въ вьсѣхъ кънигахъ законьнꙑихъ * ꙗкоже сътворити ѩ тѣмьже и намъ млъчѧщемъ проклѧти сѫтъ по писаноуѥмоу вьси * не ѥмлѭще вѣрꙑ писанꙑимъ въ кънигахъ законьнꙑихъ чьто бо глаголѥтъ писаниѥ о давꙑдѣ отъ негоже племене христосъ въчловѣчи сѧ обрѣтохъ рече давꙑда иѥсеова * мѫжа по срьдьцоу моѥмоу * иже сътворитъ вьсѭ волѭ моѭ и пакꙑ о томьже матъѳѣи евангелистъ пишетъ начѧлѣ глаголѧ кънигꙑ рождьства іисоусъ христова * сꙑна давꙑдова сꙑна авраамлꙗ

24 тоже толь велика тольма свѧта еретици ни въ чьтоже имѫтъ и словеса ꙗже оустꙑ ѥго извѣща доухъ свѧтꙑи отъмѣщѫтъ авраама же дроуга божиꙗ и даниила и азариинꙑ чѧди и прочиихъ пророкъ не приѥмлѭтъ ихъже и звѣри сверѣпии оубоꙗшѧ сѧ и огнь оусѫмьнѣ сѧ иоана же прѣдътечѫ и зарѭ великаѥго слъньца бещьствоуѫтъ антихристова предътечѫ нарицаѭще и ѥгоже самъ господь больша вьсѣхъ свѧтꙑихъ показа глаголѧ въ раждаѭщиихъ сѧ отъ женъ * не въста болии иоана крьстителꙗ ѥмоуже и божьствьнѫѭ си главѫ прѣклонь крьсти сѧ отъ него сами сѫще по истинѣ антихристи по словеси иоана богословьца евангелиста ѥже глаголѥтъ чѧдьца послѣдьнии часъ ѥстъ * и ꙗкоже слꙑшасте * ꙗко антихристъ грѧдетъ * и нꙑнѣ антихристи мъноѕи бꙑшѧ и ѥще же надъ вьсѣмь зъломь и се си окаꙗньнии творѧтъ прѣславьнꙑѩ бо и прѣчистꙑѩ богоматере господа нашего іисоуса христа не чьтѫтъ нъ мъного о неи блѧдѫтъ ихъ же рѣчи и гръдости нельѕѣ пьсати въ кънигꙑ сиѩ о неиже пророци провъзвѣстишѧ ови двьрь заключенѫ наричѫще ѭ * и никомоуже проходьнѫ развѣ ѥдиного бога ови лѣствицѫ разоумьнѫѭ * по неиже вѣрьнии въсходѧтъ на небеса ови горѫ свѧтѫѭ * въ нѭже богъ въсели сѧ овъ рѫчькѫ прозъва ѭ

25 * маньнѫ небесьнѫѭ имѫщѫ давꙑдъ же цѣсарицѫ и дъщерь нарицаѥтъ ѭ цѣсарицѫ понеже небесьнаѥго цѣсарꙗ мати бꙑстъ дъщерь же понеже отъ сѣмене ѥго роди сѧ прѣмѫдрꙑи же и великꙑи въ цѣсарихъ соломонъ въпиѥтъ къ неи глаголѧ мъногꙑ дъщери сътворишѧ силѫ * мъногꙑ сътѧжашѧ богатьство * тꙑ же прѣвъзнесе сѧ * и прѣвъзиде вꙑше вьсѣхъ и инии инакꙑ именꙑ прозъвашѧ ѭ ꙗкоже имъ даꙗаше доухъ свѧтꙑи разоумъ боговидьць же исаиꙗ велегласьно въпиѥтъ о неи глаголѧ се чистаꙗ въ ѫтъробѣ прииметъ и родитъ сꙑнъ * и нарекѫтъ имѧ ѥмоу съ нами богъ неиже архангелъ гавриилъ съ страхомь глаголааше радоуи сѧ обрадованьнаꙗ * господь съ тобоѭ да аще господь съ неѭ ѥстъ ꙗкоже и ѥстъ вьсегда бес коньца то чесо вꙑ еретици чаѥте доити толика небрѣгъше съпасениꙗ намъ же w прѣблаженаꙗ богородице милостива бѫди сьде и на гръдѣѥмь сѫдѣ на тѧ оупъваѭщиимъ тꙑ бо вьсѣхъ видимꙑихъ и невидимꙑихъ чьстьнѣиши ꙗви сѧ блаженъ по истинѣ домъ давꙑдовъ немьже тꙑ въздрасте богъ посрѣдѣ тебе не подвижиши сѧ освѧти бо тѧ силоѭ вꙑшьнии тꙑ вьсѣмъ крьстиꙗномъ ѥси помощьница грѣшьнꙑимъ застѫпьница дѣвьствоуѭщиимъ хвала нашеи оутврьждениѥ и нꙑнѣ w блаженаꙗ богородице оумоли сꙑна своѥго избавити сѧ намъ отъ вьсꙗкого зъла тобоѭ бо сꙑна божиꙗ познахомъ

26 и съподобихомъ сѧ причѧстьници бꙑти свѧтꙑѩ плъти ѥго и кръви ѥгоже образъ тѣлесьнꙑи видѧще на иконѣ на рѫкоу твоѥю носимъ радоуѥмъ сѧ грѣшьнии припадаѭще прѣдъ нимь и любьзьно цѣлоуѥмъ чаѭще твоими молитвами доити небесьнꙑѩ жизни чьсть бо иконьнаꙗ на прьвообразьнаѥго прѣходитъ ꙗкоже рече великꙑи василии еретици же слꙑшавъше апостола павьла о коумирѣхъ рекъша не подобаѥтъ намъ повинѫти сѧ златоу или сьреброу * сътвореноуѥмоу хꙑтростьѭ чловѣчьскоѭ мьнѧтъ бо то окаꙗньнии о иконахъ речено да отъ того словесе обрѣтъше си винѫ не кланꙗѭтъ сѧ ѥдинѣ иконамъ нъ страха ради чловѣчьска и въ црькъвь ходѧтъ и крьстъ и иконѫ цѣлоуѭтъ ꙗкоже нꙑ повѣдаѭтъ иже отъ нихъ обратишѧ сѧ на нашѫ истиньнѫѭ вѣрѫ глаголѭще ꙗко вьсꙗ си творимъ чловѣкъ дѣлꙗ а не по срьдьцоу таинѣ же крꙑѥмъ своѭ вѣрѫ мꙑ же правовѣрьнии людиѥ видѧще образъ господьнь на иконѣ написанъ къ немоу въздѣвъше и из глѫбинꙑ въздъхнѫвъше же оумьнии въ небеса до самого сѫщаѥго отьцемь и съ свѧтꙑимь доухомь въспоущаѭще въпнемъ глаголѭще господи іисоусе христе иже симь образомь ꙗви сѧ на земли съпасениꙗ ради нашего

27 и изволи своѥѭ волеѭ пригвоздити на крьстѣ рѫцѣ свои и давꙑи намъ крьстъ свои на прогънаниѥ вьсꙗкого сѫпостата помилоуи нꙑ на тѧ оупъваѭщѧѩ ѥгда ли пакꙑ свѧтꙑѩ богородицѧ мариѩ видимъ иконѫ то такоже къ неи из глѫбинꙑ срьдьца въпиѥмъ глаголѭще прѣсвѧтаꙗ богородице не забѫди насъ людии своихъ тебе бо имамъ застѫпьницѫ и помощь грѣшьнии и тобоѭ надѣѥмъ сѧ приѩти прощениѥ грѣхомъ и прочаꙗ ѥгда ли кого свѧтаѥго образъ видимъ такожде глаголѥмъ свѧтꙑи божии имѧ рекѫще пострадавꙑи за господа имаши дрьзновениѥ къ владꙑцѣ моли сѧ о мьнѣ да съпасѫ сѧ твоими молитвами ли еретиче ꙗко словеса твоꙗ лъжа сѫтъ и прѣльстьна ѥже глаголѥши рекꙑи подобьни сѫтъ елиномъ кланꙗѭщеи сѧ иконамъ иконѣ бо кланꙗѭще сѧ не шароу ни дъсцѣ кланꙗѥмъ сѧ нъ томоу бꙑвъшоуѥмоу тацѣмь образомь ижето бѫдетъ въписанъ тѣмь подобиѥмь ꙗкоже бѫдетъ бꙑлъ обличиѥмь или старъ или юнъ ꙗкоже и жена доброоумьнаꙗ и мѫжелюбица отъшьдъшоу мѫжоу ѥѩ на длъгъъ пѫть ли котꙑгѫ мѫжьнѭ или поꙗсъ оузьритъ въ храмѣ си то приимъши въ рѫкоу любитъ и и къ очима прилагаѥтъ не пьстротѫ свитꙑ любѧщи

28 нъ понеже любимаѥго ѥи наречетъ сѧ такожде и мꙑ христолюбивии христиꙗни и платьць какъ обрѧщемъ отъ свитъ неиже бѫдетъ оугодьникъ божии страдалъ или кость отъ тѣла ѥго или прьсть отъ гроба ѥго то вьсе то чьстьно имамъ и съ страхомь приѥмлѭще цѣлоуѥмъ любьзьно не прьсти ни плата чьтѫще нъ того свѧтаѥго пачеже христа ѥмоуже ѥстъ оугодилъ ꙗкоже глаголѥтъ божьствьнꙑи давꙑдъ мьнѣ же ѕѣло чьстьни бꙑшѧ дроуѕи твои боже нъ мꙑ рѣшѧ давꙑда не послоушаѥмъ ни пророкъ нъ самого евангелиꙗ ни живемъ по законоу моѵсииноу нъ по апостольскоу то оуже послоушаите еретици имате оуши да вꙑ оукажѫ ꙗко не послоушаѭщеи пророкъ и закона и самого христа отъмещѫтъ сѧ чьто бо рече господь не мьните * ꙗко приидохъ разорити закона или пророкъ * не приидохъ разорити * нъ исплънитъ и пакꙑ аще моѵсѣꙗ и пророкъ не послоушаѭтъ * то аще и отъ мрьтвꙑихъ къто въстанетъ * не имѫтъ ѥмоу вѣрꙑ и си пакꙑ аще моѵсѣинамъ кънигамъ не имете вѣрꙑ * како моимъ словесьмъ имете вѣрѫ

29 и пакꙑ аще моѵсѣꙗ и пророкъ не послоушаѭтъ * то аще и отъ мрьтвꙑихъ къто въстанетъ * не имѫтъ ѥмоу вѣрꙑ чьто бо зъло или зазорьно видѣвъше законѣ или въ пророцѣхъ еретици похоулꙗѭтъ ѩ и отъмещѫтъ и недостоинꙑ творѧтъ ѩ съпасениꙗ то чьто глаголѥтъ господь евангелии о правьдьнꙑихъ живъшиихъ по прьвоуѥмоу законоу рекꙑи ѥгда оузьрите авраама и исаака и иꙗкова * и вьсѩ пророкꙑ въ цѣсарьствии божиѥмь * васъ же еретици изгонимꙑ вънъ еда ли се не писано въ свѧтѣѥмь евангелии то како вꙑ глаголѥте ꙗко пророци не сѫтъ свѧти ни сѫтъ отъ свѧтаѥго доуха прорицали нъ отъ своѥѩ волѩ то не слꙑшите ли пакꙑ господа рекъша чьто сѧ вамъ мьнитъ о христѣ * чии сꙑнъ ѥстъ * глаголашѧ ѥмоу давꙑдовъ * рече же имъ господь * аще оубо давꙑдъ доухомь свѧтꙑимь господа наричетъ и * како сꙑнъ ѥмоу ѥстъ видите ли господа повѣдаѭща ꙗко свѧтꙑимь доухомь давꙑдъ прорицалъ ѥстъ а не о себѣ еретици же ѥлико ѥстьствомь * акꙑ скоти бесловесьни съвѣдѧтъ въ сихъ * скврьнѧтъ сѧ да се оуже оуказахомъ вамъ христолюбьци ꙗко противьници и враѕи сѫтъ доухоу свѧтоуѥмоу еретици къто ли ꙗснѣѥ петра врьховьнаѥго апостола глаголѥтъ иже рече

30 нѣстъ волеѭ чловѣчьскоѭ николиже бꙑло пророчьство * нъ отъ свѧтаѥго доуха водими * глаголашѧ свѧтии божии чловѣци бꙑшѧ же рече и лъжи пророци въ людехъ * ꙗкоже и въ васъ бѫдѫтъ лъжи оучители * иже въведѫтъ исказꙑ погꙑбѣльнꙑѩ * рекъше ереси и мноѕи поидѫтъ въ слѣдъ нечистотꙑ ихъ мьнѧтъ бо сѧ окаꙗньнии вѣдѫще глѫбинꙑ кънижьнꙑѩ и хотѧще тлъковати ѩ развращаѭтъ на своѭ имъ пагоубѫ ꙗкоже пишетъ апостолъ петръ глаголѧ възлюбленꙑи братъ нашь павьлъ * по данѣи ѥмоу прѣмѫдрости * написа вамъ * ꙗкоже въ вьсѣхъ епистолиꙗхъ глаголѧ о семь * въ нихъже ѥстъ дроугоѥ неоудобь разоумьно * ѥже неоучении и неоутврьждении развращаѭтъ * ꙗкоже и прочаꙗ писаниꙗ на своѭ имъ пагоубѫ вꙑ же оубо възлюблении прѣжде разоумѣваѭще блюдѣте сѧ да не безаконьнꙑихъ льстьхъ пристаѭще отъпадете своѥго оутврьждениꙗ видите ли како ти о нихъ свѧтии послоушаѭтъ да видѣвъше ѩ и разоумѣвъше изгонимъ вънъ акꙑ врагꙑ сѫщѧ крьста христова бо прѣданꙑѩ законꙑ свѧтѣи божии црькъви похоулꙗѭще своꙗ си оучениꙗ чьстьно творѧтъ баѭще нѣкакꙑ басни ꙗкоже оучитъ ѩ блѧсти отьць ихъ диꙗволъ бо и неподобьно ѥстъ блѧди ихъ прѣдъ вами обличити скврьнѧтъ бо сѧ словесꙑ ихъ ꙗкоже и прѣжде рѣхъ

31 и вьсꙗ подънебесьнаꙗ нъ обаче мало повѣдавъ о процѣмь помлъчѫ въ таинѣ бо бꙑваѭщаꙗ отъ нихъ рече апостолъ * срамъ ѥстъ глаголати мъноѕи бо не вѣдѧтъ чьто ѥстъ ересь ихъ и мьнѧтъ ѩ за правьдѫ страждѫщѧ и хотѧщѧ нѣчьто въсприѩти благо отъ бога за ѫзꙑ и тьмьницѧ нъ да слꙑшѧтъ и о томъ павьла глаголѭща аще и постраждетъ къто * не вѣньчаѥтъ сѧ * аще незаконьно постраждетъ како бо хотѧтъ комоу бꙑти мили и тьмами страждѫтъ диꙗвола творьца нарицаѭще чловѣкомъ и вьсеи твари божии и отъ мъногꙑѩ грѫбости ихъ ини же ангела отъпадъша нарицаѭтъ и дроуѕии же иконома неправьдьна творѧтъ и и та словеса ихъ смѣхоу сѫтъ оумъ имѫщиимъ не бо състоѩтъ сѧ въкоупѣ рѣчи ихъ нъ разьно влѣкѫтъ сѧ акꙑ гнила свита дроугъ бо дроуга ихъ прѣхꙑтрити хотѧще своимь къждо оумꙑшлениѥмь творѧтъ своѥмоу си отьцоу и оучителю тольми бо почьтошѧ и ꙗко божиимъ дѣлесьмъ творьца и нарещи и славѫ божьѭ диꙗволѭ славѫ мьнѧтъ глаголѭщоу богоу пророкомь славꙑ моѥѩ не дамь иномоу еретици же слꙑшавъше лъживаѥго диꙗвола къ іисоусоу глаголѭща

32 вьсꙗ си дамь ти * аще падъ поклониши ми сѧ * вѣрѫ томоу имъше * мьнѧтъ и властелина сѫща твари божии и пакꙑ господа слꙑшѧще глаголѭща нꙑнѣ кънѧѕь мира сего осѫди сѧ и пакꙑ нꙑнѣ кънѧѕь мира сего приидетъ * и въ мьнѣ не обрѧщетъ ничесоже та словеса еретици слꙑшавъше властелина и кънѧѕа прозъвашѧ диꙗвола твари божии нъ да слꙑшѧтъ чесо ради кънѧѕь нарицаѥтъ сѧ прѣжде распѧтиꙗ господьнꙗ коумиромъ оумъножьшемъ сѧ на земли и трѣбамъ скврьнавамъ вьсѫдоу творимамъ величааше сѧ диꙗволъ цѣсарьствовааше же съ нимь и грѣхъ и съмрьть ѥгдаже изволи ѥдиночѧдꙑи сꙑнъ божии крьстомь своимь раздроушити силѫ ѥго оуже не кънѧѕь ни властелинъ зоветъ сѧ нъ врагъ и сѫпостатъ нарицаѥтъ сѧ и видимъ и по вьсѧ дьни попираѥмъ не тъчиѭ мѫжи нъ и женами не мощьнѣишеѭ чѧстьѭ ꙗкоже добрѣ вѣдѧтъ чьтъшеи житиѥ свѧтꙑѩ дѣвицѧ июстинꙑ и киприꙗна епископа и прочиихъ свѧтꙑихъ божиихъ ѥще же кънѧѕь нарицаѥтъ сѧ диꙗволъ и отьць и оучитель творѧщиимъ волѭ ѥго разбоиникомъ и блѫдьникомъ еретикомъ и вьсѣмъ послоушаѭщиимъ ѥго не богоу ѥмоу давъшоу власть надъ ними нъ самовольствомь текѫщиимъ къ немоу бо сѣѥтъ въ срьдьца мꙑсли зълꙑѩ

33 нъ не вьсьде пожьнетъ аще бо на свиниꙗхъ не иматъ власти кольми паче на чловѣцѣ сътворенѣмъ рѫкоѭ божиѥѭ мъногꙑ же слꙑшимъ отъ нашихъ бесѣдоуѭщѧ почьто богъ диꙗволоу попоущаѥтъ на чловѣкꙑ нъ та словеса дѣтьскꙑихъ сѫтъ и несъдравꙑихъ оумомь храбръ бо своихъ ради богъ попоусти диꙗволоу сѣꙗти мꙑсли зълꙑѩ срьдьца чловѣкомъ да сѧ ꙗвѧтъ творѧще волѭ божиѭ и диꙗволѭ чьто бо христа добрѣѥ нъ июда самъ зълъ сꙑ прѣдатель ѥго бꙑстъ чьто ли зълѣѥ диꙗвола нъ иѥвъ вѣньчанъ бꙑстъ ꙗкоже глаголѥтъ златорѣчивꙑи иоанъ диꙗволъ бо акꙑ пьсъ зълъ оуꙗсти хотѧ нападаѥтъ на чловѣка нъ аще оузьритъ въ рѫкоу нашею жьзлъ и палицѫ божиѭ ѥже ѥстъ крьстъ отъбѣгаѥтъ страхомь мꙑ же оутѣшаѥмъ сѧ по пророчьскоуѥмоу словеси жьзлъ твои и палица твоꙗ та мѧ оутѣшиста мꙑ же братиѥ ѥгда комоу насъ на срьдьце нападетъ мꙑсль бѣдѧщи нꙑ на кꙑи любо грѣхъ жьзлъ тъ и палицѫ господьнѭ рекъше знамениѥ крьста христова творѧще и на лици и на срьдьци нашемь и томь часѣ отъскочитъ отъ насъ страшивꙑи тъ и бестоудьнꙑи пьсъ же и мъногажьдꙑ пакꙑ покоушаѥтъ сѧ на нꙑ тѣмьже знамениѥмь отъгонимъ ѥго

34 еретици бо чоужди сѧ сътворивъше крьста христова и далече и отъринѫвъше отъ себе оудобь водими сѫтъ диꙗволомь на своѩ ѥмоу волѩ ꙗкоже и ловѧщеи рꙑбꙑ ѫдами чрьви на ѫдѫ не натъкнѫтъ не могѫтъ ѩти рꙑбꙑ тако и еретици покрꙑваѭтъ лицемѣрьнꙑимь съмирениѥмь и постомь ꙗдъ свои ѥще же свѧтоѥ евангелиѥ въ рѫкоу си дрьжѧще и неподобьнѣ тлъкоуѭще ѥ оулавлꙗѭтъ чловѣкꙑ на своѭ си пагоубѫ и вьсѭ любъвь и вѣрѫ христиꙗньскѫѭ погоубити мꙑслѧтъ въсоуѥ и без оума томѧще сѧ въ своихъ молитвахъ аще бо и раздаѭ рече вьсе имѣниѥ моѥ и аще прѣдамь тѣло моѥ да съгоритъ * любъве же не имѣѩ ничесоже оуспѣѭ да аще то о чловѣцѣ речено ѥстъ то кольми паче о црькъве божии ѥѩже ти не любити оучѧтъ и страждетъ свѧтоѥ евангелиѥ въ рѫкоу ихъ погꙑбѣлиѭ ихъ акꙑ златъ оусѣрѧѕь свинии въ рътѣ и толь сладъко брашьно съмрьтьно бꙑваѥтъ въложениѥмь ꙗда ихъ доушахъ послоушаѭщиимъ прѣльсти ихъ ꙗкоже и чаша стрьди налиꙗна ѥдиноѭ каплеѭ оцьта огорьчаваѥтъ ꙗкоже отъ съмрьтьнаѥго ꙗда ихъ послоушаѭще и таци сѫще мьнѧтъ сѧ ничьто же зъла творѧще такъ бо ѥстъ обꙑчаи диꙗволоу и ослѣплꙗѥтъ очи и оумалꙗѥтъ грѣхъ да творѧщеи зълаꙗ мьнѧтъ сѧ не творѧщеи зъла ничесоже бо и по ѥдинъ ногъть пътица оувѧзнетъ

35 съмрьти прѣдана бꙑваѥтъ кольми паче еретици по толикъ прьстъ вѧзѧще оумьрѫтъ коѥго бо словесе кънижьнаѥго не развратишѧ чьто ли не похоулишѧ въ мирѣ семь оустроѥнаѥго богомь не же на земли тъчиѭ нъ и на вꙑсотѫ хоулѫ вѣщаѭтъ глаголѭще по диꙗволи воли сѫща вьсꙗ небо слъньце ѕвѣздꙑ въздоухъ землѭ чловѣка црькъви крьстꙑ и вьсꙗ божиꙗ диꙗволоу прѣдаѭтъ и просто вьсꙗ движѫщаꙗ сѧ на земли и съдоушьнаꙗ и бездоушьнаꙗ диꙗволꙗ зовѫтъ слꙑшаще бо въ евангелии господа рекъша притъчѫ о дъвою сꙑновоу христа оубо творѧтъ старѣишаѥго сꙑна мьньшаѥго же иже ѥстъ заблѫдилъ отьца диꙗвола мѣнѧтъ и сами и мамонѫ прозъвашѧ и того творьца нарицаѭтъ и строителꙗ земьнꙑимъ вещьмъ и того повелѣвъша чловѣкомъ женꙑ поимати мѧса ꙗсти и вино пити и просто вьсꙗ похоуливъше наша сами сѧ небесьнии жители творѧтъ а женѧщѧѩ сѧ чловѣкꙑ и живѫщѧѩ въ мирѣ мамонинꙑ слоугꙑ зовѫтъ сами же вьсего того гноушаѭще сѧ не приѥмлѭтъ не въздрьжаниꙗ ради ꙗкоже и мꙑ нъ скврьнаво творѧще и о томь провъзвѣстивъшоу свѧтоуѥмоу доухоу оустꙑ павьли

36 иже к тимоѳею пишѧ рече доухъ же рѣчьѭ глаголѥтъ * ꙗко въ послѣдьнаꙗ врѣмена отъстѫпѧтъ нѣции отъ вѣрꙑ * послоушаѭще доуховъ нечистꙑихъ * и оучении бѣсовьскꙑихъ * въ лицемѣрии лъжесловесьникъ несъдравꙑихъ своѥѭ съвѣстьѭ * възбранꙗѭщиихъ женити сѧ * и оудалꙗти сѧ отъ брашьнъ * ꙗже богъ сътвори съ похвалениѥмь * вѣрьнꙑимъ и оувѣдѣвъшиимъ истинѫ * ꙗко вьсꙗ тварь божиꙗ добра * и ничьтоже отъметьно * съ похвалениѥмь приѥмлемо * свѧщаѥтъ бо сѧ словомь божиимь и молитвоѭ видѣсте ли еретици свѧтаѥго доуха рѣчь сьѭ глаголѭща ꙗко законьнаꙗ женитва чиста ѥстъ и богомь възаконена и пища и питиѥ въ мѣрѫ не осѫдитъ чловѣка аще бо рече ꙗсте аще и пиѥте * аще ли ино чьто творите * вьсе въ славѫ божьѭ творите и к титоу же пишетъ вьсꙗ чиста чистꙑимъ * оскврьненꙑимъ же и невѣрьнꙑимъ ничьто же чисто * оскврьни бо сѧ имъ оумъ и съвѣсть и тимоѳеꙗ же павьлъ самъ могꙑи ицѣлити отъ чѧстꙑихъ болѣзнии не ицѣли ѥго нъ виноу акꙑ нѣкоѥмоу хꙑтрьцоу цѣлити прѣдастъ и образъ намъ кажѧ ꙗко по малоу вино пиѥмо съдравиѥ приноситъ оумъножено же грѣхꙑ раститъ и болѣзни въздвижетъ блюдѣте бо рече господь * еда когда отѧгъчаѭтъ срьдьца ваша

37 * питаниѥмь и пиꙗньствомь и печальми житиꙗ сего * и напрасьно приидетъ на вꙑ часъ онъ лютꙑи си же рече о лисѣи пищи а о лагодьнѣи глаголѥтъ вьсе извъноу въходѧщеѥ въ чловѣка * не можетъ ѥго оскврьнити * ꙗко не въходитъ ѥмоу въ срьдьце * а ѥже из чловѣка исходитъ * тоже скврьнитъ чловѣка * изѫтрь бо отъ срьдьца чловѣкомъ зълꙑѩ мꙑсли исходѧтъ * прѣлюбодѣꙗниꙗ блѫждениꙗ разбои * татьбꙑ лихоимьства лѫкавьства * хоулениꙗ вꙑсокооумьства * вьсꙗ та изѫтрь исходѧтъ * и та оскврьнѧтъ чловѣка тѣмьже паче подобаѥтъ чловѣкоу отъ сихъ чистити сѧ дѣлесъ ꙗже скврьнѧтъ ѥго при ꙗди и питии не ѕѣло тако прѣтитъ господь ни свѧтии апостоли вьсе бо добро въ мѣрѫ въкоушаѥмо врѣмѧ подобьно ибо свѧтии апостоли събьравъше сѧ въ іероусалимѣ посълашѧ въ странꙑ павьла и варнавѫ и июдѫ и силѫ писавъше сице изволи сѧ доухоу свѧтоуѥмоу и намъ * никоѥѩже больша вамъ прилагати тѧжести * развѣ сихъ сѫщиихъ ноуждьнꙑихъ * и оудалꙗти сѧ вамъ * отъ трѣбъ коумирьскꙑихъ * и отъ кръви и отъ мрьтвьчинꙑ и отъ блѫждениꙗ * w нихъже съблюдаѭще сѧ благо сътворите си же пишемъ не попоущаѭще ни велѧще оупивати сѧ чловѣкомъ ни объꙗдати сѧ

38 нъ оуста хотѧще заградити мрьзьскꙑимъ еретикомъ иже намъ бъхъма не велѧтъ въкоусити мѧсъ ни вина скврьнаво творѧще и сами бо вѣмъ ꙗко мрьзъко ѥстъ пиꙗница богоу и чловѣкомъ и свѧтꙑѩ къниги мъногажьдꙑ хоулѧтъ мъного пиѭщѧѩ пиꙗница бо смѣхоу ѥстъ несъмꙑсльнꙑимъ плачоу же мѫдрꙑимъ оумъ бо и съмꙑслъ данꙑи ѥмоу богомь погоублꙗѥтъ и самовольствомь скотъ неразоумьнъ въ чловѣка мѣсто бꙑваѥтъ за оутра бо мозгоу ѥго болѣзнѣ и сꙑрищю и трепетаниѥ жиламъ бꙑваѥтъ отъ тогоже и врѣдове обои раждаѭтъ сѧ грѣхꙑ мѣнѭ доуши и болѣзнь тѣлоу тѣмьже добро ѥстъ вино въ мѣрѫ пиѥмо на потрѣбѫ тѣлесьнѫѭ оумъножаѥмо же въ мъного зъло въводитъ чловѣка речетъ же ми нѣкъто отъ таковꙑихъ къто тѧ постави оучителꙗ надъ нами нъ да помѧнѫтъ писаноѥ вьсꙗкъ даръ благъ и вьсꙗко даниѥ съврьшено съвꙑше ѥстъ съходѧ си же глаголѭ не величаѩ сѧ ни вꙑсѧ сѧ не даждь богъ нъ таковꙑѩ хотѧ въздразити вꙑсокооумиѥ бо и ангелꙑ съ небесе съмещетъ боѭ бо сѧ оумлъчати слꙑшѧ апостола павьла глаголѭща проповѣдаи слово * настои въ благо врѣмѧ и без врѣмене * обличаи запрѣщаи оумоли * съ вьсꙗцѣмь трьпѣниѥмь оучениꙗ * бѫдетъ бо врѣмѧ * ѥгда съдраваѥго оучениꙗ не послоушати начьнѫтъ * нъ по своимъ похотьмъ избьрѫтъ себѣ оучителѧ * и отъ истинꙑ слоухꙑ отъвратѧтъ

39 * на баꙗниѥ же оуклонѧтъ сѧ и пакꙑ богатꙑимъ въ нꙑнѣшьнемь вѣцѣ запрѣщаи не вꙑсокомꙑслити * ни надѣꙗти сѧ богатьствѣ ищезаѭщемь * нъ о боѕѣ живѣѥмь * даѭщиимь намъ обильно * въ наслаждениѥ благодѣꙗниꙗ * обогатити сѧ дѣлесꙑ благꙑ и пакꙑ глаголѥтъ блюдѣте оубо себе и вьсего стада * въ немьже вꙑ постави доухъ свѧтꙑи стражѧ * пасти црькъви господа бога * ѩже потъвори своѥѭ кръвьѭ тѣмьже о христолюбьци и мꙑ недостоинии оучители ваши иереи молимъ вꙑ апостольскꙑими словесꙑ глаголѭще възлюблении не вьсꙗкомоу доухоу вѣрѫ имѣте * нъ искоушаите доухꙑ * аще отъ бога сѫтъ * ꙗко мъноѕи лъжи пророци изидошѧ въ миръ сь въстанѫтъ бо рече господь лъжи христоси и лъжи пророци * и дадѧтъ знамениꙗ и чоудеса * ꙗкоже съблазнити аще ѥстъ мощьно избьранꙑѩ * вꙑ же блюдѣте сѧ * се прорекохъ вамъ вьсꙗ слꙑшасте ли възлюблении чьто рече вамъ господь разоумѣсте ли милосрьдиꙗ ѥго пѫчинѫ се прорекохъ вамъ рекъше * аще прѣльстѧтъ кого отъ васъ * без милости ѥсте * се бо прорекохъ вамъ глаголѧ * въстанѫтъ лъжи христи и лъжи пророци рекъше еретици * и сътворѧтъ чоудеса велика и знамениꙗ нъ помьните словеса моꙗ

40 се бо прорекохъ вамъ аще имъ имете вѣрѫ или приимете ѩ съ любъвьѭ въ домъ свои или какѫ имъ радость сътворите се прорекохъ вамъ ними осѫдите сѧ въ вѣчьнꙑѩ мѫкꙑ тѣмьже о христолюбьци и бѣсꙑ изгонѧща оузьрите еретика и слѣпꙑѩ просвѣщаѭща и мрьтвꙑѩ въскрѣшаѭща не имѣте вѣрꙑ сътворѧтъ бо рече господь знамениꙗ и чоудеса * ꙗко аще мощьно ѥстъ прѣльстити избьранꙑѩ же вънидетъ въ таковаꙗ или отьць или мати или братъ или сꙑнъ и показанъ тобоѭ единоѭ и дъважьдꙑ не послоушаѥтъ отълѫчи сѧ и възненавиди ѥго еретика бо рече чловѣка * по ѥдиномь и въторѣѥмь наказании отъмещи сѧ * вѣдꙑи ꙗко съврати сѧ таковꙑи * съгрѣшаѥтъ самъ сꙑ осѫжденъ и господь глаголѥтъ иже не възненавидитъ отьца или матере или брата * въ таковаꙗ вълазѧщоу * не можетъ мои оученикъ бꙑти и пакꙑ о тѣхъже аще тѧ съблажнꙗѥтъ око твоѥ десноѥ * или рѫка или нога * отъсѣци и отъврьзи отъ себе * оуне бо ти ѥстъ клосьноу вънити въ цѣсарьство божиѥ * неже съ вьсѣми ѫдами въвръженоу бꙑти * въ пещь вѣчьнаѥго огнꙗ видите ли братиѥ кольми ѥстъ поразилъ диꙗволъ да свѧтоѥ крьщениѥ отъмещѫтъ

41 гноушаѭще сѧ крьстимꙑихъ младеньць бо сѧ имъ сълоучитъ видѣти дѣтищь младъ то акꙑ смрада зъла гноушаѭтъ сѧ отъвращаѭще сѧ плюѭще заѥмлѭще сѧ сами смрадъ сѫще ангеломъ и чловѣкомъ же и хотѧтъ лъгати по своѥмоу обꙑчаю глаголѭще ꙗко христиꙗни ѥсмъ * не имѣте имъ вѣрꙑ * лъжеве бо сѫтъ * ꙗкоже и отьць ихъ диꙗволъ и како бо хотѧтъ христиꙗне сѧ нарицати не имѣѭще крьстѧщиихъ ѩ поповъ ни самого знамениꙗ брѣгѫще крьстнаѥго ни еѵхии поповьскꙑихъ поѭще ни поповъ чьстьнꙑ творѧще нъ аще и ѥстъ попъ въпалъ къде въ вѣрѫ ихъ то вьсꙗ наша поврьглъ ѥстъ же и дрьжитъ къто то страха дѣлꙗ властель земьнꙑихъ а оумъ ѥго и любꙑ далече прѣданаѥго имъ закона свѧтꙑимъ црькъвамъ мѧтетъ сѧ младꙑѩ бо дѣти чистꙑ и безгрѣшьнꙑ сѫтъ слꙑшимъ бо господа о тѣхъ къ апостоломъ глаголѭща не дѣите дѣтии * и не браните имъ приходити къ мьнѣ * таковꙑихъ ѥстъ цѣсарьствиѥ небесьноѥ и пакꙑ аще не обратите сѧ * и бѫдете акꙑ дѣти * не можете вънити въ цѣсарьствиѥ божиѥ еретици бо тольма възнесошѧ сѧ въ вꙑсокооумии своѥмь паче фарисеꙗ оного ꙗкоже и младеньцѧ недостоинꙑ творѧтъ къ себѣ приносити

42 ѩже господь чистꙑ нарече нъ гноушаѭще сѧ ихъ отъвращаѭтъ ѩ имена имъ творѧще присно нова отъ мъногꙑѩ грѫбости ихъ мамоничищѧ бо ѩ зовѫтъ и мьнѧще сѧ диꙗволичищѧ рекѫще богатичищѧ нарицаѭтъ ѩ мамона бо богатьство ѥстъ сътворите бо рече господь дроугꙑ отъ мамонꙑ неправьдьнаѥго ѥже ѥстъ се подадите оубогꙑимъ отъ домовъ вашихъ * да вꙑ приимѫтъ въ вѣчьнаꙗ села о свѧтѣѥмь же крьщении нѣсмь длъжьнъ пьсати вамъ вѣстъ бо то и похабленꙑи оумомь ꙗко богомь възаконено ѥстъ и прѣдано крьщениѥ шьдъше бо рече наоучите вьсѩ ꙗзꙑкꙑ * крьстѧще ѩ въ имѧ отьца и сꙑна и свѧтаѥго доуха * оучѧще ѩ блюсти вьсꙗ * ꙗже заповѣдахъ вамъ и ѥже ти свѧтии апостоли възградишѧ и наоучишѧ съ мъногꙑмь троудомь тоже еретици разорити покоушаѭтъ сѧ да добрѣ о нихъ глаголѥтъ божьствьнꙑи давꙑдъ рекꙑи враѕи господьни прославивъше сѧ * и възнесъше ищезаѭще * акꙑ дꙑмъ ищезнѫтъ како бо не сѫтъ враѕи божии и чловѣкомъ не вѣроуѭще чоудесьмъ господьнемъ ибо диꙗвола творьца нарицаѭтъ христа же не исповѣдаѭтъ сътворивъша чоудеса слꙑшѧще бо евангелистꙑ велегласьно проповѣдѭщѧ чоудеса господьнꙗ развращаѭтъ ꙗ на своѭ си пагоубѫ глаголѭще нѣстъ христосъ слѣпа просвѣтилъ ни хрома ицѣлилъ ни мрьтва въскрѣсилъ